Jassmine - 2011-05-24, 16:56 Temat postu: 2.Morze potworów 
Siódma klasa była dla Percy'ego Jacksona wyjątkowo spokojna. Żaden potwór nie przedostał się na teren jego nowojorskiej szkoły. Ale kiedy niewinna gra w zbijanego z kolegami z klasy zmienia się w śmiertelną rozgrywkę z brutalną bandą olbrzymów-ludożerców... sprawy przyjmują paskudny obrót. Niespodziewana wizyta Annabeth, przyjaciółki Percy'ego, oznacza kolejne złe wieści: magiczna granica broniąca Obozu Herosów została zniszczona przez truciznę podrzuconą przez tajemniczego wroga. Jeśli lekarstwo nie znajdzie się na czas, jedyna bezpieczna przystań dla herosów przestanie istnieć. W porywającym, dowcipnym i cieszącym się ogromną popularnością dalszym ciągu opowieści rozpoczętej w Złodzieju pioruna Percy wraz z przyjaciółmi musi udać się w rejs po Morzu Potworów, aby ocalić obóz. Najpierw jednak odkryje szokującą rodzinną tajemnicę, która każe mu się zastanowić, czy to, że Posejdon uznał go za syna, jest zaszczytem czy okrutnym żartem. Jeanelle - 2011-11-02, 17:51 Jak każda książka z serii - fantastyczna. ;3 Chociaż i tak chyba usadowiłabym ją na ostatnim miejscu, ale i tak mogę je uznać za zaszczytne, bo jakbym miała ją porównywać z innymi książkami, to i tak większość z nich by pewnie przewyższyła. ;3 Nie ma to jak Grover w sukni ślubnej i Polifem. ^^ Ale i tak Tyson wszystkich pobił. On i jego teksty... xD Muszę sobie przypomnieć całą książkę, przeczytać ją po raz kolejny... Jeszcze przed ekranizacją. Na szczęście do do 2013 roku trochę czasu zostało. :P Jak 2 część będą tak długo robić, jak pierwszą, lub dłużej... To ja się aż boję, jakie tam efekty będą. <3 Pójdę na premierę, pomimo, że pierwszą część schrzanili. ;3 dominisia1995i1 - 2012-08-06, 01:56 "Morze Potworów" Ricka Riordana jest drugą książką z serii "Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy". Akcja lektury, tak jak pierwszej części, rozgrywa się w świecie z grubsza przypominającym nasz, z tą małą zmianą, że przykładowo w Nowym Jorku mają swoją siedzibę bogowie olimpijscy, którzy oczywiście żyją i mają się świetnie. W pierwszym tomie dowiadujemy się, że Percy jest synem Posejdona oraz że przebywając w wodzie posiada kilka ciekawych zdolności, takich jak możliwość oddychania pod nią i umiejętność bardzo szybkiego pływania. W tej części okazuje się, że ma ich jeszcze więcej. Jeśli chodzi o postaci Percy'ego oraz jego przyjaciół - Annabeth i Grovera, zostali znakomicie wykreowani przez autora, a jeśli chodzi o drugą cześć, Rick Riordan dopisuje jeszcze więcej do ich indywidualnych historii, co czyni całość dużo ciekawszą. Fabuła drugiego tomu zaczyna się w ostatni dzień chodzenia do szkoły. Jak się dowiadujemy, Percy przez cały rok nic nie zmajstrował, nie został wyrzucony i nie miał problemów z potworami. Percy Jackson nigdy nie uczęszczał do tej samej szkoły dłużej niż rok, ponieważ w jego obecności działy się różne dziwne rzeczy, o które zawsze był oskarżany, a później wyrzucany. Rzeczy te dotyczyły najczęściej próby pozbycia się bohatera przez jakieś bóstwo albo potwora. Dzięki magicznej Mgle, która sprawia, że zwykli ludzie widzą tylko to, co ich mózgi są w stanie przyswoić, wszyscy wierzyli, że to Percy jest winien. Autor nie traci czasu na wstęp i już od pierwszych stron rzuca czytelnika w sam środek wiru wydarzeń. Jak łatwo się domyśleć, wydarzenia oznaczają kolejne kłopoty dla Perseusza. W ciągu roku szkolnego jego przyjacielem zostaje Tyson, który jest popychadłem. Podczas ostatniej lekcji wuefu okazuje się, że nowi koledzy klasowego siłacza są potworami. Wywiązuje się walka, w efekcie której dochodzi do prawie całkowitego zniszczenia szkoły. Mimo powagi sytuacji trudno jest opanować śmiech, gdyż większość opisów jest komiczna. Goniony przez potwory Percy wraz z Tysonem i Annabeth uciekają do Obozu Herosów, gdzie sytuacja nie wygląda o wiele ciekawiej. Jak można było się dowiedzieć z opisu książki, drzewo Thalii zostało zatrute, przez co magiczna bariera chroniąca obóz została zachwiana. Drzewo umiera i bez znalezienia odpowiedniego lekarstwa nie ma szans na jego uleczenie. Od tej pory zaczyna się prawdziwa akcja książki. Ten tom jest lepszy niż poprzedni. Pisarz bardzo pomysłowo wykorzystuje motywy znane nam z mitologii greckiej, racząc czytelników pełnymi fantazji przygodami okraszonymi sporą dawką humoru (choć nie jest to humor dla każdego). Ironia zapewnia nam zdrowy dystans wobec wydarzeń oraz solidną porcję rozrywki. Owy humor jest jedną z wielu zalet tej książki, który sprawia, że czytelnik czuje się kompletnie oderwany od otaczającej go rzeczywistości i całkowicie wciągnięty w świat Percy'ego Jacksona. Akcja jest dynamiczna, szybka i wartka co jest kolejnym atutem powieści. Autor wyciska z motywów mitologicznych co tylko się da, tworząc z kilku oklepanych tematów kilkaset stron świeżej, wciągającej przygody. Jeśli chodzi o zakończenie książki, jest ono naprawdę świetnie przemyślane, zaskakujące oraz potęguje chęć sięgnięcia po następną część. Nie jest to tylko, wbrew pozorom, kawałek czystej, pozbawionej dodatkowych walorów rozrywki. Mamy tu poruszone istotne, ważne dla każdego tematy: problem przyjaźni, jej znaczenia i wartości dla każdego człowieka, problem odpowiedzialności za siebie i innych, panowania nad sobą, nad instynktami czy nawykami. Jest pokazana zdrada i konsekwencje, jakie ta ze sobą niesie. Jest poruszony temat pokus, pragnień i marzeń, które są siłą napędową człowieka, ale mogą też prowadzić do jego samozniszczenia - nierealne marzenia realnie szkodzą, a pycha potrafi śmiertelnie ugodzić nawet herosa. Autor poważniejsze sprawy wplata umiejętnie w ciekawą fabułę tak, że stykamy się z nimi w sposób naturalny, bez bezpośredniego, dosłownego moralizatorstwa. W tej książce (prawie) wszystko może się zdarzyć. Zwykła logika i prawa fizyki obowiązują w dość ograniczonym zakresie. Wiele pomysłów autora jest po prostu świetnych, a wszystko, co dobre sprawia, że powieść się dosłownie pochłania. Czy warto sięgnąć po tę część? Uważam, że jak najbardziej, pomimo tego, że przeznaczono ją raczej dla młodszych czytelników. Nie jest to specjalnie wymagająca lektura, ale jeśli ktoś chce zażyć dużej dawki śmiechu, powinien koniecznie ją przeczytać (zaczynając od pierwszej części). Moja ocena: 8/10 |
