Jassmine - 2011-05-24, 17:04 Temat postu: 3.Klątwa Tytana 
Kiedy Percy Jackson dostaje od swojego najlepszego kumpla Grovera pilną wiadomość z prośbą o pomoc, natychmiast przygotowuje się do walki. Przyjaciele ruszają na ratunek i odkrywają, że Grover spotkał kogoś wyjątkowego: dwoje potężnych dzieci półkrwi o nieznanym pochodzeniu. Ale to nie wszystko, co ich czeka. Król tytanów, Kronos, uknuł najbardziej podstępny ze swoich planów, a młodzi herosi mają być jego ofiarami. Nie tylko oni są w niebezpieczeństwie. Przebudził się starożytny potwór - zdolny zniszczyć Olimp, a Artemida, jedyna bogini, która potrafi go wytropić, zaginęła. Percy i przyjaciele wraz z Łowczyniami Artemidy mają tylko tydzień, żeby odnaleźć porwaną boginię i rozwiązać tajemnicę potwora, na którego polowała. A po drodze będą się musieli zmierzyć z najniebezpieczniejszy wyzwaniem: mrożącą krew w żyłach klątwą tytana. Jeanelle - 2011-11-02, 17:45 Uwielbiam tą część! Pamiętam, że była to jedna z moich ulubionych. ;p Ta cała akcja z trzymaniem nieba była Epicka. ^^ Dzięki tej części bardzo polubiłam Artemidę i Apolla, a Thalia stała się moją ulubioną żeńską postacią. ;] Aaaa! No i tutaj się pojawiają Blanca i Nico. <3 Kocham! Kocham! Kocham! Chyba najlepsza, zaraz po Ostatnim Olimpijczyku, część. ;3 dominisia1995i1 - 2012-08-06, 02:21 Seria traktuje o Percym Jacksonie, współczesnym nastolatku, który dowiaduje się, że jest herosem, synem boga Posejdona. Wszystko to dzieje się w Ameryce, w której obecnie swoją siedzibę mają olimpijscy bogowie. Wątkiem, który wiąże akcję kolejnych tomów, jest przepowiednia mówiąca, że dziecko jednego z głównych bogów - Zeusa, Posejdona lub Hadesa - zaważy na losach Olimpijczyków, a w konsekwencji na losach świata. Trzeci tom przygód Percy'ego opowiada o wyprawie, którą podejmują młodzi herosi, w celu odnalezienia Artemidy. Bogini łowów zaginęła podczas tropienia wyjątkowo niebezpiecznego wroga, który zagraża zarówno bogom, jak i całemu światu. Po raz kolejny Rick Riordan w sposób konsekwentny i ciekawy prowadzi czytelnika przez współczesne Stany Zjednoczone, które zapełnione są mitologicznymi istotami, ale trzeba przy tym zaznaczyć, że Klątwa Tytana to nowa jakość w książkach o Percym. Narracja pierwszoosobowa to ważny atut książek Riordana: od pierwszego tomu poznajemy Percy'ego Jacksona poprzez jego specyficzne widzenie świata. W "Klątwie Tytana" to widzenie świata się zmienia - Percy wyraźnie staje się trochę starszy i dojrzalszy. Delikatnej zmianie ulega styl narracji - jest bardziej subtelnie ironiczny, niż, jak w poprzednich tomach, młodzieżowy. Wydawać by się mogło, że zmiana ta jest niezauważalna, ponieważ styl ten jest nadal bardzo charakterystyczny - barwny, bogaty w dowcipne puenty i zabawne porównania - jednak po przeczytaniu książki nie ma się wątpliwości, że bohater dorasta. Również w sferze czynów następuje w "Klątwie Tytana" wyraźna zmiana - Percy bierze na siebie odpowiedzialność za innych i podejmuje trudne wyzwania. Młody heros wyraźnie staje się świadomy swojej roli i konsekwencji z niej wynikających. Nie tylko on. Można zauważyć, że Rick Riordan coraz większy nacisk kładzie na motywacje psychologiczne bohaterów. Najlepiej to widać na przykładzie córki Zeusa, która niby idealnie wpisuje się, jako doskonała przywódczyni i wojowniczka, w świat współczesnych herosów, a jednak decyduje się na spektakularną zmianę swojej egzystencji. Ciekawie rozwija się również postać Luke'a, syna Hermesa, który coraz bardziej przestaje być postacią jednowymiarową i czytelnik zaczyna wątpić w jego złą wolę. Zaskakują też bogowie - Dionizos, czyli niesympatyczny Pan D., który Percy'ego serdecznie nie znosi i utrudnia mu życie, w "Klątwie Tytana" okazuje się postacią co najmniej niejednoznaczną. W "Klątwie..." pojawiają się nowi herosi - wspomniana wcześniej córka Zeusa, Thalia (w pewien sposób obecna w poprzednich tomach), oraz Bianca i Nico - półboskie rodzeństwo o niewiadomym pochodzeniu. To rozbija dotychczas stosowany przez autora schemat wędrówki trójki przyjaciół i wnosi do serii powiew świeżości. Dodatkowo Percy, a z nim i czytelnik, lepiej poznaje olimpijskich bogów, ponieważ Riordan wprowadza do powieści kilku nowych, wyrazistych Olimpijczyków. Epizodycznie pojawia się Atena (jedna z najlepszych scen książki, to jej rozmowa z Percym na Olimpie - rozmowa, która właściwie stanowi puentę wszystkich dotychczasowych poczynań herosa) oraz Afrodyta. Bogini miłości przedstawiona jest dosyć niekonwencjonalnie i kolejny raz można autorowi pogratulować twórczego podejścia do mitologicznej materii. Z punktu widzenia treści "Klątwy Tytana", najważniejsze boskie postacie to Artemida i Apollo. Zwłaszcza, że pojawienie się bogini łowów jest motorem napędzającym akcję trzeciego tomu. Należy też docenić Apollina, który znacząco pomaga półboskim bohaterom, a dodatkowo jego górnolotny styl i niesforny sposób bycia dają czytelnikowi kilka naprawdę dobrych okazji do śmiechu. Co więcej, Riordan w bardzo interesujący sposób przedstawia świat współczesnych herosów, kontrastując go ze świtą Artemidy, Łowczyniami. Spotkanie młodych półbogów z Łowczyniami można analizować w kategoriach zderzenia kultur. Herosi to współczesna cywilizacja Zachodu, Łowczynie - świat starożytny ze swoimi mitycznymi prawami. Wspólna wędrówka półboskich nastolatków i jednej z Łowczyń, Zoe, w perfekcyjny sposób ujawnia kolejne niuanse współczesno-mitologicznego świata, w którym funkcjonuje Percy. "Klątwa Tytana" zaskakuje jeszcze jedną rzeczą - prawdopodobnie najważniejszą dla czytelnika - zmianą w konstruowaniu fabuły. W trzecim tomie schemat wędrówki-poszukiwania, znany już z poprzednich części, zostaje rozwinięty: wędrówka się komplikuje. Nic nie jest do końca jednoznaczne - nawet śmierć. Pozytywni bohaterowie nie są do końca pozytywni, negatywni zdają się mieć jakieś pozytywne cechy. Pojawiają się wątki poboczne, które w finale "Klątwy Tytana" okażą się ważkie dla egzystencji bohaterów. Osiągnięcie celu podróży wcale nie kończy żadnego etapu, a bohaterowie muszą dokonywać wyborów, które zaważą na ich dalszych losach. Powraca kwestia nowych bohaterów: jest ich więcej, mają różne pochodzenie; to bardzo urozmaica fabułę. W poprzednich tomach najważniejsi są herosi, w "Klątwie Tytana" pojawiają się po równo: bogowie, herosi, Łowczynie Artemidy, a nawet jedna śmiertelniczka. Wszystko to wpływa na treść powieści, która wydaje się być bardziej skondensowana i wyrazista, a zwroty akcji wywołują zawirowania, których nie byłoby, gdyby - jak w "Złodzieju Pioruna" i "Morzu Potworów" - bohaterami była tylko dwójka herosów oraz satyr lub cyklop. "Klątwę Tytana" przeczytać naprawdę warto. Książka jest pełna nowych, nietuzinkowych postaci, dynamicznej akcji i naprawdę dobrego humoru. Napisana językiem błyskotliwym i wartkim, będzie przyjemną lekturą nie tylko dla młodzieży, ale też starszych czytelników. I trzeba dodać, że Rick Riordan brawurowo przedstawia współczesny świat mitologicznych istot - aż zaczyna się wierzyć, że one tam gdzieś naprawdę są. |
