"Więzy krwi” to zbiór intrygujących, pełnokrwistych opowiadań. Ich wspólnym mianownikiem jest mroczny klimat zagłady, beznadziei i śmierci.
Autorka prezentuje przewrotne pomysły fabularne i świat, który nie jest piękną krainą magii, ale często smutną i demoniczną rzeczywistością. Tu nic nie istnieje bez powodu: pojawienie się zwykłej muchy ma sens, choć bohater jednego z opowiadań wolałby owej muchy nigdy nie zobaczyć, widmowy demon grasujący w dżungli wyciąga mordercze ręce po kolejną ofiarę, a zwykłe zakupy mogą urosnąć do rangi święta. Ba, pojawiają się nawet Zakony Handlowe, a wierni urządzają coroczne pielgrzymki do świątyń handlowych! Zapach rdzy, wanilii i gorzkich migdałów zwiastuje natomiast pojawienie się Anioła Śmierci.
Wśród opowiadań jest też mikropowieść. Autorka kreuje w niej świat po drugiej stronie lustra, którym rządzi Lud Luster, prowadzone są niejasne interesy, a w powietrzu czuć zapach krwi i zemsty.
_________________
REKLAMA Pomogła: 4 razy Dołączyła: 20 Mar 2011 Posty: 502
Jakbym miała okazję skorzystać z przeczytania to bardzo chętnie :). Dawno nie czytałam takiego zbioru opowiadań. Okładka jest prześliczna, wprost nie mogę się napatrzeć. Chciałabym by coś takiego zastało miejsce na mojej półce, może się zastanowię nad jej kupnem.
(aaaa! wyobraźcie sobie, że taka piękna okładka wisi na ścianie jak obrazek O.O! )
_________________ "a pozytywka wciąż tęsknie tańczyła dźwiękiem"
Ostatnio zmieniony przez Wampirzycaaaa 2011-12-29, 20:26, w całości zmieniany 2 razy
"Więzy krwi" to pierwszy zbiór opowiadań, na który natrafiłam. Cała książka jest utrzymana w świetnym klimacie, mikropowieść "Zwierciadło" jest majstersztykiem, która głęboko wbiła mi się w pamięć. A okładka jest cudowna :)
_________________ "Podszedł do fotela i podniósł misia. Tak jak się spodziewał, za pluszakiem leżały naboje kaliber dziewięć milimetrów. Zawartość całego magazynka plus jeden. Niedźwiadek znał się na rzeczy."
Nie polecam tej książki osobom, które i tak mają już negatywny stosunek do świata i ludzi, bo wtedy może ona zabić Jest dokładnie tak jak w opisie: opowiadania są mroczne, nieraz przygnębiające, jest mnóstwo śmierci, smutku i beznadziei. Są opowiadania mniej i bardziej wciągające, mocniej i słabiej oddziałujące na wyobraźnię, wreszcie mniej i bardziej zapadające w pamięć i zmuszające do myślenia. Polecam, ale z umiarem :)
_________________ "Ponieważ miłość, to tylko stan umysłu..."
Nie możesz pisać nowych tematów Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum